Բաժիններ Ագահություն (9) Ազատություն և ստրկություն (24) Ազգ,Ազգայնամոլություն, Ամբոխ,Ժողովուրդ,
Աղետ,Անվեհություն,
Հայոց լեզվի մասին (11)
Աղքատություն,Հարստություն,
Ամոթ,Արատ,Գողություն,Հայհոյանք (15)
Ամուսնություն,Ընտանիք (16)
Անարդարություն,Արդարություն, Անգործություն,Գործունեություն,
Հարցում
Այցելուներ
Ընդամենը ակտիվ. 1
Հյուրեր. 1
Անդամներ. 0
Գլխավոր » 2013 » Սեպտեմբեր » 05
Ժողովուրդի բարորությունը բարձրագույն օրենք է:
Մարդը գնում է բայց ժողովուրդը անընդատ նորոգվում է:
Ժողովրդի ձայնը սրփազան է:
Ժողովուրդին կաշառել անկարելի է, բայց երբեմն հաջողվում է խաբել նրան:
Ժողովուրդն է ամենամեծ ստեղծագործը, գնացեք ու սովորեք նրանից:
Կարելի է հիմարացնել ժողովրդի մի մասին մշտապես, կարելի է հիմարացնել ամբողջ ժողովրդին մի որոշ ժամանակ, սակայն անհնար է հիմարացնել ամբողջ ժողովրդին մշտապես:
Թագավորները գնում են, ժողովուրդները`մնում:
Այն ազգը,որը շրջանցում է որենքը, արժանի չէ քաղաքակիրթ ազգ կոչվելուն:
Աղքատ ազգականը միշտ հեռու ազգական է:
Ես չգիտեմ` ով է իմ պապը. ավելի շատ ինձ զբաղեցնում է այն միտքը, թե ով է լինելու իմ թոռը:
Ազգը միայն այն դեպքում կամք ունի, երբ ազատ է:
Ազգը, որպեսզի դիմացկուն լինի, կարիք չունի դաժանության:
Հաճախ ազգի մեծագույն ներկայացուցիչներ են լինում հենց նրանք, ում ազգը մահվան է դատապարտում:
Եվ ազգը մը չի կորսվիլ, երբ գիտե իր սխալները ճանչնալ և ինքը զինքը ուղղել:
Ազգ իմ, որքան նկուն մնաս, սիրտս քեզնից չի զատվի:
Ազգը չի կարող կործանվել այլ կերպ, բացի ինքնասպանությունից:
Մուտք
Մինի-չաթ
Արխիվ
